ویژگی های فردی و اجتماعی معتادان خودمعرف شهرستان بندر گز در طی سال های1391- ‏‏1393‏

زمینه و هدف: اعتیاد از مهم­ترین مشکلات موجود در جامعه می­باشد. این مطالعه جهت بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیکی و جمعیت شناختی  معتادان خودمعرف شهرستان بندرگز انجام شده است. مواد و روش­ها: بررسی به صورت سرشماری و از طریق جمع آوری اطلاعات تمامی پرونده­های معتادان خود معرف مراجعه کننده به چهار مرکز ترک اعتیاد شهرستان بندرگز و استفاده از نرم افزار spss و تست­های آماری کای اسکوار و کراسکال والیس مربوط به سال­های 1391 لغایت 1393 انجام گرفته است. یافته­ها: در این مطالعه280 نفر بررسی که 3/94 درصد آنها مرد و مابقی زن بودند. میانگین سنی افراد 48/12±20/42 سال، 8/61 درصد ساکن شهر و 1/82 درصد متأهل بوده اند. به ترتیب در 6/46 درصد و 1/37 درصد موارد سابقه­ی ابتلای برادر و پدر مشاهده شد. بیشترین علت گرایش به مواد در مجردها کنجکاوی و در متأهلین تفریح و سرگرمی بوده و بیشتر افراد دارای تحصیلات راهنمایی (3/35 درصد) و تریاک با 3/65 درصد بیشترین ماده مخدر مصرفی (بصورت منفرد یا ترکیبی) بوده است. همچنین روش مصرف غالب  تدخین (1/47 درصد) و اولین مکان مصرف در 6/38 درصد موارد مهمانی­های دوستانه بوده است. نتیجه گیری: نتایج نشان داده است که اپیوم و مشتقات آن بیشترین ماده مصرفی در بین معتادان در بندرگز بوده است. همچنین به منظور پیشگیری از اعتیاد به این مواد، آموزش افراد جامعه و کاهش مواجهه افراد با این دسته از مواد توصیه می­گردد.